Dama w opałach Karen Doorenbos jest lekturą dla wszystkich miłośników Jane Austin. Uwielbiam utwory tego typu, zachęcam więc wszystkich do przeczytania zaproponowanej przeze mnie pozycji.

Jak stałam się bardziej rozważna i mniej romantyczna
Rozważna, czy romantyczna, dumna, ale nie uprzedzona? Czy współczesna dziewczyna potrafiłaby przetrwać w świecie Jane Austen?
Która z nas nie marzyła o pięknych muślinowych sukienkach z podwyższanym stanem, wachlarzach, balach, konnych przejażdżkach i flirtach w zagajniku? Ach jakże przyjemnie byłoby żyć w dziewiętnastowiecznej Anglii, przenieść się choć na chwilę do świata z powieści Jane Austen... Ale czy na pewno?
Chloe Parker miała się o tym przekonać na własnej skórze: jej największe marzenie stało się rzeczywistością, choć nie wybiła w jej życiu godzina pąsowej róży, ani nie zadziałała żadna magia, poza magią telewizji. Ze świata telefonów komórkowych, internetu i swobodnych obyczajów, trafiła wprost na angielską wieś z początków XIX wieku. Sukienki rzeczywiście były przepiękne, bale wspaniałe, a mężczyźni szarmanccy, jednak nikt jej wcześniej nie uprzedził, że zamiast dezodorantu będzie musiała używać plasterków cytryny, kąpać się będzie raz w tygodniu, a za toaletę posłuży jej nocnik. Pantalony też okazały się mało praktycznym wynalazkiem, nie mówiąc już o brykli w gorsecie, która co prawda wydatnie podkreślała biust, ale powodowała częste omdlenia.
Czy ograniczona przez konwenanse, pozbawiona kąpieli, kosmetyków i majtek Chloe będzie potrafiła zdobyć serce mężczyzny?

Dariusz Chętkowski, Nauczycielskie perypetie. O wojnie wszystkich ze wszystkimi
Z wielką przyjemnością przedstawiam wam kolejną książkę, którą warto przeczytać, aby humor choć na chwilę się poprawił. Zapewniam, że nie pożałujecie! Poniżej przedstawiam krótką recenzję wyżej wymienionego tytułu.

 To znakomita, napisana błyskotliwie i z humorem książka opowiadająca o szkole, nauczycielach, uczniach i ich rodzicach jako najważniejszych podmiotach procesu edukacji. Chętkowski, wbrew panującej w szkołach zasadzie `choćby cię smażono w smole, nie mów, co się działo w szkole`, realnie opisuje szkolną rzeczywistość. Jest przy tym ironiczny, krytyczny, ale i autokrytyczny oraz szczery. Z humorem opowiada o swoich codziennych perypetiach - o sukcesach, ale i o błędach. To książka zarówno dla nauczycieli uczących, jaki i dla osób przygotowujących się do zawodu lub zastanawiających się nad jego wyborem. Jak pisze autor: Doświadczenie - własne lub znajomość cudzego - naprawdę czyni nas w pracy silniejszymi. Uczy, jak być nauczycielem wprawnie rozwiązującym codzienne problemy. O wszystkim, co nam zagraża w szkole, warto wiedzieć zawczasu, aby później nie mówić jak moja koleżanka: `Gdybym wiedziała, co mnie czeka, strzeliłabym sobie w łeb`. Warto zatem z tego doświadczenia skorzystać.

Brudna robota Christopher Moore, to moja propozycja na deszczowe popołudnie! Zachęcam wszystkich do lektury po przeczytaniu recenzji!

 Charlie Asher to zwyczajny facet. Trochę pechowy, nieco neurotyczny, odrobinę hipochondryczny. Jest typowym samcem beta: osobnikiem, który w życiu kieruje się ostrożnością i niezmiennością - wiecie, takim, który zawsze znajdzie się w odpowiednim miejscu, by pozbierać resztki, gdy większy/wyższy/silniejszy samiec alfa porzuci panienkę. Ale Charlie miał szczęście. Jest właścicielem budynku w centrum San Francisco i prowadzi komis z pomocą kilku wiernych, nawet jeśli lekko stukniętych pracowników. Ma inteligentną i piękną żonę, która naprawdę kocha go za jego normalność. Ma na imię Rachela i wkrótce urodzi ich pierwsze dziecko.
Tak, Charliemu żyje się całkiem dobrze, jak na samca beta. Do czasu narodzin córki, Sophie. Gdy bowiem Charlie, wyczerpany porodem, chce wracać do domu, widzi przy łóżku Rachel dziwnego mężczyznę w pistacjowym stroju golfowym. Mężczyznę, który twierdzi, że Charlie nie powinien go widzieć. Ale Charlie go widzi i od tego momentu robi się naprawdę dziwnie...
Ludzie wokół niego padają jak muchy, na jego domu przysiadają wielkie kruki, a w dodatku wszędzie, dokąd pójdzie, słyszy szepty jakiejś mrocznej istoty. W jego notatniku na szafce nocnej pojawiają się dziwne nazwiska i - zanim Charlie się obejrzy - ich właściciele też już nie żyją. Tak, wygląda na to, że Charlie dostał nową posadę, nieprzyjemną, ale jakże potrzebną. Śmierć. Hej, w końcu ktoś to musi robić. Brudna robota oszałamia pomysłami, hipnotyzuje i wciąga. Jest na przemian przezabawna i bardzo smutna, zawsze dynamiczna i pełna zwrotów akcji, a przy tym nie przypomina żadnej innej książki, jaką czytaliście.
To arcydzieło komicznej sprawności. Jak każda szanująca się komedia, jest smutna i pocieszająca zarazem.

Nie byłabym sobą, gdybym nie napisała do was o problemach znienawidzonych lektur szkolnych. Już sama nazwa "lektura" wzbudza u większości lęk i niechęć! Nie dziwię się, chociaż nie pochwalam, że część z was na lektury patrzy wilkiem. Oto moje trzy najbardziej znienawidzone lektury szkolne. Zachęcam was do wypowiadania się i intensywnego komentowania!
1.  Pieśń o Rolandzie, autor nieznany

Patos na patosie jedzie i patosem pogania. Śmiać mi się chciało, czytając ten przeidealizowany wizerunek średniowiecznego rycerza - odważnego, szlachetnego i do bólu honorowego, wiedząc, że w rzeczywistości - w każdej epoce i w każdym zakątku świata - było zupełnie inaczej. Poza tym, chansons de geste i epos rycerski nie są tym, co tygrysy lubią najbardziej.

2.  Dziady cz. III, Adam Mickiewicz  

 

 Mickiewicz - następny z tym swoim męczącym patriotyzmem, walką wyzwoleńczą i innymi takimi (ale jak powstanie w ojczyźnie wybuchło, to się na emigracji siedziało, co nie?). Podobnie jak w przypadku Kordiana, piękny język i kwiecisty styl, których nie można Mickiewiczowi odmówić, przyćmiewa znienawidzony przeze mnie typ bohatera romantycznego. 

3.  Cierpienia młodego Wertera, Johann Wolfgang Goethe  

  Cierpienia tytułowego bohatera są niczym w porównaniu z cierpieniem, które odczuwałam ja podczas lektury. Cierpiałam boleśnie, Werter boleśnie cierpiał, a z tego naszego wspólnego cierpienia wynikło tyle, że z całego serca mu życzyłam, żeby sobie w końcu w ten cierpiący łeb palnął, najlepiej ze dwa razy. Ba, sama zaczynałam mieć myśli samobójcze...

Poniżej podaję linki do stron, na których młodzież dzieli się informacjami o swych najbardziej znienawidzonych lekturach szkolnych!
http://forum.mlingua.pl/archive/index.php/t-21748.html
http://lubimyczytac.pl/ksiazki/polka/18998/lektury-szkolne-te-fajne-i-te-znienawidzone
http://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=310019

Po zapoznaniu się z prawidłową wymową i błędami logopedycznymi, które często każdy z nas popełnia, chciałam zachęcić do pójścia o krok dalej! Spróbujcie wyrecytować "Ptasie radio", wbrew pozorom jeden z najtrudniejszych utworów Juliana Tuwima! Zainspirujcie się rewelacyjną dykcja Ireny Kwiatkowskiej!!!

Jako nauczyciel polonista i logopeda zwracam niezwykłą uwagę na wymowę swoich wychowanków. Chciałabym zachęcić was do stałego samokształcenia się w tej dziedzinie i śledzenia stron poświęconych prawidłowej mowie. Niech poniższy filmik będzie dla was inspiracją!

A to coś na poprawę humoru! Filmik o problemach szkolnych! Miłego oglądania.

 Chciałabym zareklamować wam jeszcze jedną pozycję książkową. Na pewno pomoże wam przetrwać nieciekawą aurę na dworze i wywoła uśmiech na twarzy!

Ekologiczna zemsta

 

Małgorzata J. Kursa

Gdzie policja nie może... tam Malwina i Eliza z pewnością dadzą sobie radę!Tym dwóm energicznym niewiastom niestraszni są złodzieje i wandale. Bo najważniejsze to mieć plan. Zemsty oczywiście. Fakt, że czasem się sypie, lecz przy nieograniczonej inwencji mścicielek nawet najbardziej spalony plan potrafi dać zadziwiające efekty.
Efektem ubocznym lektury może być salwa śmiechu. Nie radzimy więc czytać tej książki w miejscu publicznym. Uprzejmie prosimy również nie informować napotkanych rzezimieszków o nowym wymiarze kary, ustanowionym przez bohaterki tej książki. Niech się gagatki na własnej skórze przekonają, cóż znaczy zemsta... ekologiczna.

 Witam drogich czytelników! Dzisiaj pragnę zachęcić Was do przeczytania pewnej nowości, która dopiero na początku przyszłego miesiąca pojawi się  na półkach w księgarniach! Mnie recenzja urzekła, mam nadzieję, że podzielicie moje zdanie!
 "Pożądanie mieszka w szafie"

"Mógłbym się nazywać Al Pacino, a nazywam się Piotr Adamczyk. Inicjały niby takie same. Zaczynamy się podobnie, ale dalej jest już zupełnie inaczej. Mógłbym się też nazywać Dustin Hoffman, George Clooney, Colin Firth albo nawet Johnny Depp. A nazywam się jak ten polski aktor, który grał papieża. Cały naród kochał polskiego papieża; myślę, że sporo z tego przeniosło się na Piotra Adamczyka, tamtego aktora, a mnie ominęło. [Fragment książki]"

Po świecie mediów i męskich uniesień prowadzi nas Piotr Adamczyk, mężczyzna o nazwisku popularnego aktora. W wyniku szeregu pomyłek przychodzi mu zmierzyć się z blaskiem nie swojej sławy i zainteresowaniem nienależnych mu kobiet.

Pełna humoru, liryzmu, ale i erotyki opowieść o totalnym pożądaniu i zagubieniu. O pożądaniu kobiet, sławy, sukcesów, a także codziennych przedmiotów. O zagubieniu w świecie zewnętrznym — w nadmiarze, który przytłacza, nie dając dobrej możliwości wyboru, lecz także o zagubieniu w świecie wewnętrznym, we własnych słabościach.

Czy wiesz że polski był językiem międzynarodowym? Język polski był bardzo popularny do XVII w. we wschodniej Europie ze względu na szerokie kontakty handlowe z państwami ościennymi i panującą wolność wyznaniową i światopoglądową dla cudzoziemców.

W czasach nowożytnych Rzeczpospolita tworzyła duży i znaczący w Europie organizm państwowy, leżący na ważnych szlakach handlowych i pośredniczący w kontaktach zachodu ze wschodem. Do ery wojen XVII w. była też krajem bogatym, o stosunkowo wysokiej stopie życia, ze względu na panującą w niej wolność wyznaniową, etniczną i światopoglądową, chętnie zamieszkiwanym przez cudzoziemców.
Znaczenie handlowe i polityczne sprawiło że język polski stał się międzynarodową mową we wschodniej części kontynentu. Posługiwało się nim wiele narodów zamieszkujących tereny Rzeczypospolitej, oraz był popularny w krajach ościennych. Języka polskiego często uczyli się kupcy niemieccy i czescy. Używano go na dworze Moskiewskim (podobnie jak popularne były tam polskie stroje i meble). Używała go również kancelaria Chanatu Krymskiego w celu sporządzania dokumentów.
Wpływ Polski na inne kraje Europejskie nie sięgał jedynie języka i nie rozpoczął dopiero w czasach nowożytnych. Polska wywierała znaczny wpływ tak na modę jak i na sztukę wojenną. Wielką popularnością cieszyły się także traktaty polityczne i teologiczne polskich autorów. Chwalono także polski ustrój demokratyczny choć zmiany w systemach politycznych państw europejskich, oparte się na ideach Machiavellego, zdążały w przeciwnym kierunku.

Witam serdecznie drogich czytelników. Dzisiaj pragnę podzielić się z wami niedawnym odkryciem.
Otóż, wbrew powszechnej opinii, dzieci i młodzież coraz chętniej sięgają po książki!!! Nie mają one jednak tradycyjnego kształtu. Obecnym hitem rynkowym są e-czytniki. Przyznam, że sama sobie taki sprawiłam i nie zawiodłam się. W jednym miejscu można zebrać księgozbiór liczący ok. 4-tys. pozycji! Robi wrażenie.!
Czytać można wszędzie, w autobusie, w tramwaju, w trakcie przerwy w szkole.

Zachęcam wszystkich do czytania i korzystania z e-booków!

Witam wszystkich serdecznie. Piszę, żeby podzielić się z wami niedawnym odkryciem.

"Resort edukacji planuje kolejne nowości oświatowe – zmianie ma ulec formuła ustnej części matury z języka polskiego. Maturzyści, zamiast przedstawiać komisji prezentację, będzie musiał przygotować wystąpienie na temat wylosowany podczas egzaminu. Projekt nowelizacji niedługo trafi do konsultacji społecznych.  

Ustna część egzaminu maturalnego z języka polskiego będzie trudniejsza, ponieważ planowane jest odstąpienie od przygotowywania przez uczniów prezentacji. Zamiast tego, każdy maturzysta będzie musiał odpowiedzieć na losowo wybrane pytanie. Zdaniem nauczycieli takie nowości oświatowe są konieczne".
Jak to się ma, zapytacie, do uczniów szkół podstawowych?! Otóż ma! Nowa podstawa programowa wymusza na uczniu samodzielne, kreatywne myślenie. Jednakże uczeń, zniechęcony do szkoły, nauki, lektur, nic sobie nie robi z nakazów. Nowe oblicze ustnej, obligatoryjnej dla wszystkich, części matury z języka polskiego sprawiłoby, że zmieniłoby się podejście uczniów do kwestii zaangażowania w naukę. Sprawiłoby, że uczeń zrozumiałby, że bez znajomości form pisemnych, bez znajomości lektur i form gramatycznych matury po prostu nie zda. A podwaliny całej wiedzy przydatnej na maturze daje właśnie szkoła podstawowa!!!

Witam wszystkich bardzo serdecznie, przepraszam, że tak długo milczałam. Mam nadzieję, że ten tydzień będzie bardziej owocny i uda mi się zamieścić wiele interesujących materiałów. Zacznę od uzupełnienia stron poświęconych gramatyce języka polskiego. Życzę miłej lektury ;-)

Od jutra zacznę umieszczać na blogu materiały pomocne w nauce języka polskiego na poszczególnych poziomach edukacji. Będę się starała, aby wiadomości przeze mnie umieszczane były czytelne, a zapoznawanie się z nimi sprawiało przyjemność. Pozdrawiam

Witam wszystkich na blogu dotyczącym języka polskiego! Mam nadzieję, że informacje, które tu znajdziecie okażą się pomocne w przygotowywaniu się do lekcji, zaspokoją waszą ciekawość i poszerzą waszą wiedzę.